Het andere viooltje is bezet met saffieren in de twee bovenste bloemblaadjes, evenveel diamanten in de andere bloemblaadjes en drie briljant geslepen tsavoriet granaten in het midden.

Verzorging en Genezing

De bloem werd voor het eerst beschreven in de geschriften over kruidengeneeskunde van Rembert Dodoens in 1554 en werd gebruikt voor de behandeling van kinderziekten en aandoeningen aan de luchtwegen. In Engeland geloofde men dat de bloem hartaandoeningen en pijn op de borst verlichtte, wat de bredere associatie met zorg en genezing weerspiegelt.

Shakespeare's favoriet

In de zestiende eeuw maakte Shakespeare vaak melding van het tere, vijfbladige viooltje in zijn werken. In A Midsummer Night's Dream bedenken Oberon en Puck een plan om het sap van de bloem te gebruiken om Demetrius te betoveren, zodat hij verliefd wordt op de eerste persoon die hij ziet als hij wakker wordt. In Hamlet deelt Ophelia, overweldigd door haar problemen, viooltjes uit terwijl ze opmerkt: “En er zijn viooltjes, dat is voor gedachten.” 

Het viooltje, pansy in het Engels, ontleent haar naam aan het Franse woord pensée, gedachte. Het woord werd halverwege de vijftiende eeuw geïmporteerd in het Laat-Middelengels, omdat de bloem werd beschouwd als een symbool van herinnering. Deze associatie met gedachten kan voortkomen uit de gelijkenis van het viooltje met een menselijk gezicht en uit de manier waarop de bloemen in de nazomer naar voren buigen, alsof ze verloren zijn in reflectie. De bloem is ook bekend als hartzeer. In Scandinavië, Schotland en Duitsland staat het viooltje bekend als de 'stiefmoeder bloem'; de Duitse naam is Stiefmütterchen. In Italië staat het viooltje bekend als flammola, kleine vlam. Andere Engelse namen zijn viola en violet.

Vierhonderd Soorten

Werd het viooltje in eerste instantie als onkruid beschouwd, in 1833 waren er al vierhonderd verschillende soorten bekend. In de Victoriaanse tijd was floriografie, de gecodeerde taal van bloemen, razend populair. Het uiten van gevoelens werd toen als een sociale faux pas beschouwd en hierdoor kon men verlangens overbrengen zonder ook maar iets te zeggen. Het viooltje was een bekend symbool geworden voor romantische gedachten. Daarnaast symboliseerden viooltjes ook sterke banden van vriendschap en respect, waardoor het een geliefd motief werd voor juwelenontwerpers.

Tsavoriet Granaten

Terwijl granaten traditioneel worden geassocieerd met hun bruinrode tot oranjerode tinten, komen ze voor in een groot aantal kleuren, van oranje tot roze, groen, zwart en honingbruin, elke kleur met eigen unieke eigenschappen. Een van de opmerkelijkste van deze varianten is de smaragdgroene tsavoriet, die gewaardeerd wordt om zijn diamantachtige schittering en zeldzaamheid. Het is een variant van de granaatsoort grossular en de groene kleur wordt verkregen door sporen vanadium of chroom.

Rolls Royce onder Groene Stenen

Tsavoriet werd in 1967 ontdekt door de Britse geoloog Campbell R. Bridges en kreeg zijn naam van Henry Platt, de toenmalige voorzitter van Tiffany en de achter-achterkleinzoon van de oprichter van het bedrijf. Hij zag meteen het potentieel ervan in vanwege de intens groene kleur en transparantie en noemde het naar Kenia's Tsavo Game Reserve, het gebied waar de edelsteen voor het eerst werd gevonden. Pas jaren later, in 1974, werd de edelsteen bekender door de promotie van Tiffany & Co.

Tsavoriet wordt, net zoals andere edelstenen, onder grote druk gevormd en komt meestal voor in kleinere formaten. De edelsteen staat bekend om zijn hoge brekingsindex en dispersie waardoor een hoge schittering ontstaat. Tsavoriet is harder dan smaragd en heeft minder insluitsels waardoor de steen helderder is. Niet voor niets noemde Platt deze edelsteen “de Rolls Royce onder de groenen stenen”.

Tiffany & Company

Tiffany & Co. werd in 1837 in New York opgericht door Charles Lewis Tiffany en John P. Young (foto hieronder). Aanvankelijk richtte het bedrijf zich op de verkoop van schrijfwaren en luxegoederen, maar al snel zag het de groeiende vraag naar verfijnde juwelen onder de toenemende middenklasse. Tegen het midden van de negentiende eeuw was Tiffany & Co reeds een gevestigde naam, mede dankzij de strategische aankoop van edelstenen van hoge kwaliteit, waaronder degenen die werden gekocht van de verarmde Franse aristocratie na de revolutie van 1848.

In 1887 werden de juwelen van keizerin Eugenie op een veiling verkocht en de firma kon een aanzienlijk deel ervan bemachtigen. Dit was de eerste keer dat zulke belangrijke edelstenen beschikbaar kwamen op de Amerikaanse markt en hun nobele herkomst maakte ze nog begeerlijker voor de nieuwe Amerikaanse miljonairs. Samen met diamanten uit Zuid-Afrika, waar in 1866 diamantafzettingen werden ontdekt, was Tiffany in staat om importante juwelen te leveren aan deze afnemers. Charles Tiffany - ook wel 'de koning van de diamanten' genoemd - werd de belangrijkste Amerikaanse juwelier.

In het begin van de twintigste eeuw werd Tiffany's zoon, Louis Comfort Tiffany, creatief directeur. Hij bouwde het merk verder uit. Zijn art-nouveau en ambachtelijke ontwerpen, vaak geïnspireerd door de natuur, waren enorm populair en mensen spraken van een echt nieuwe Amerikaanse stijl. De Tiffany lampen met glas in lood ontwerpen bijvoorbeeld behoren ook nu nog tot de iconische ontwerpen van het huis.

In 1955, na een aantal moeilijke jaren, werd Walter Hoving binnengehaald om de creativiteit bij Tiffany's te herstellen. Hij besloot bekende ontwerpers aan te trekken en hen onder hun eigen naam voor Tiffany's te laten ontwerpen, een strategie die zeer succesvol bleek.

Oscar Heyman

Zoals bij de meeste grote juweliers werd de productie van (onderdelen van) sieraden vaak uitbesteed. Een zeer belangrijke leverancier voor Tiffany was Oscar Heyman Brothers. De viooltjesbroche werd ontworpen in de jaren 1930 en werd een belangrijk product voor Oscar Heyman & Brothers. Zij produceerden de broche exclusief voor Tiffany and Co. van halverwege de jaren '80 tot 2000.

Keurtekens

Beide broches zijn gesigneerd: Tiffany & Co, en gemerkt: PT950, voor platina en 750 voor achttien karaat goud en genummerd 74807 en 75131. Het totale gewicht van de tsavorietgranaten is ongeveer 2,41 karaat en van de saffieren 2,41 karaat, de diamanten wegen in totaal ongeveer 2,82 karaat