Neoclassicisme

Na het midden van de 18^e eeuw ontstaat na de rococo een stroming die zich heroriënteert op de antieke cultuur; het classicisme. Men verdiept zich met wetenschappelijke ernst in de antieke cultuur als geheel. De kunstgeschiedenis doet zijn intrede. De opgravingen in Pompei  in 1748 en Herculaneum, onder supervisie van Karel van Bourbon, de koning van Napels, vormen de inspiratie voor het neoclassicisme. Er verschenen veel boeken onder andere van de Duitse archeoloog en historicus Johann Joachim Winckelmann die uitgebreid de maten en verhoudingen van de klassieke bouwkunst weergaven. Met name het grote aantal gedetailleerde illustraties vormden een bron van inspiratie voor de kunstnijverheid. De ornamenten op de kan zijn prachtige voorbeelden van deze stijl. Ook de basisvorm vertoont sterke overeenkomsten met een vaas uit de oudheid.