Sommigen beweren dat het spinnenwiel al in de zesde eeuw in China werd ontwikkeld voor het spinnen van zijde en ramee, terwijl anderen geloven dat het later in India is ontwikkeld voor het spinnen van katoen. Bij al deze vroege oosterse spinnenwielen stond de basis op de grond en werd het wiel met de hand of met een slinger aangedreven. Deze wielen bereikten Europa rond de 12e eeuw. In de 17e eeuw werd aan het spinnenwiel een voetpedaal of trapper toegevoegd, zodat de spinster zittend kon werken.

In Nederland werd spinnen, net als kantklossen en borduren, gezien als een activiteit voor deugdzame vrouwen. In de late 17e eeuw werd spinnen onder de welgestelde burgerij echter alleen nog beoefend bij wijze van tijdverdrijf. De dienstmeisjes hielden zich er meer mee bezig terwijl zij op de kinderen pasten en daarom was het spinnenwiel vaak te vinden in de strijkkamer of in de keuken.
In de 17e en 18e eeuw diende dan ook in ieder poppenhuis een miniatuur exemplaar te staan, het liefst van zilver. Dit prachtige exemplaar is gemaakt in Amsterdam rond 1730 door Pieter van Somerwil I.